Ik denk aan Afke, oude Afke,
die bij elke zonnestraal
snatert als een eend.
Lústerje , lústerje no...
hoe is 't mogellijk.
Minske lústerje no...
't is dat jo it sizze.
En zo gaat Akke van haar naar haar,
van Hielkje naar Sjut en van Sjut
naar Meintsje en alle andere
buurvrouwen.
En het is waar wat Afke zegt,
omdat Afke het zegt,
omdat de zon schijnt.
DE LEMMER...TOEN!
Aken en botters in de haven.
De tram, de tramboat, de nachtboat.
Kwart voor twaalf,
de houtmole blaast.
twaalf uur, eten:
postro of bakte fisk.
Sneins om ien oere , sneinsiten
mei sop.
Fries
Minske mens
Houtmole kistenfabriek.
Postro meelgerecht met stroop.
Sneinsiten zondagseten.
Sop soep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten