'Hoi mooi meisje,' lachte Paul toen Elly later binnen kwam
voor de koffie, 'Zeg maar Paul hoor, want zo heet ik.' 'Waarom sta je in zo'n
gammel winkeltje je schoonheid te verdoen? Meisjes als jij kunnen overal geld
verdienen, weet je dat?'
Elly was in de war gebracht door Paul 's welsprekendheid en
door zijn knappe gezicht.
'Ik heet Elly, ' zei
het meisje wat verlegen.
'Elly, ja hoe zou je ook anders moeten heten.' 'Wat een
geluk dat je wat wulpsheid brengt in deze burcht van zedelijkheid en fatsoen.'
'Ik ben niet zo wulps hoor,' zei Elly.
Maar ze mocht die Paul. Hij was helemaal, wat ze met haar vriendinnen
noemde, een lekker stuk. De eerst dag al sloeg hij van achteren de armen om
haar heen. Ze duwde hem niet weg. De volgende dag trok hij haar op schoot en
schoof z'n hand onder haar T-shirt. Ze duwde Paul's hand weg.
'Dat kun je niet maken joh, je vader' had ze gezegd. En toen
Paul: 'Luister eens snoepje, niks m'n vader, helemaal niks, snap je dat? Je moet goed begrijpen dat in dit huis
gebeurt wat ik wil en wat jij wilt snoepje, dat moet je goed begrijpen, En als
je dat niet wilt af kunt begrijpen, besta je niet meer voor me, ben je lucht
geworden, gewoon lucht, O.K.?'
Ze had Paul verbaasd aangekeken, deze beslistheid van een
kind tegenover zijn vader paste niet in
haar eenvoudige denkpatronen. Maar het nieuwe, onbekende trok haar aan. Ze
drukte haar gezicht in zijn krullen, en zei: 'Goed Paul.'
'Paul wil dat ik dat ik hem z'n koffie boven breng,' had ze
tegen meneer Hensen gezegd.
Meneer Hensen had haar aangekeken, maar ze sloeg haar ogen
niet neer.
'Ik vind dat niet goed,' had hij gezegd.
'Maar Paul wil het beslist', had ze geantwoord'. Ze was met
de koffie en de toast naar boven gegaan.
Wordt vervolgd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten