Morgen is het 3 mei, en ben ik jarig en weer een jaar ouder.
'Bij leven en welzijn' zou mijn moeder vroeger gezegd
hebben.
Mijn moeder hield niet van zelfverzekerde uitspraken,
eigenlijk terecht.
Ze geloofde eigenlijk helemaal niet in zekerheden, ze ging
nog niet zo ver om bij elk plan 'zo God het wil' te zeggen, maar het scheelde
niet veel. Ze is niet voor niets in Kampen geboren en opgegroeid. Mijn moeder
is een gelovige vrouw gebleven. Mijn vader, een Fries, geloofde het wel. Ik heb van beide ouders iets in mij, al staat mijn geloof
op een laag pitje.
Enfin, ik ben dus morgen jarig, visites, goede wensen en
hopelijk een aantal boekenbonnen. Mijn boekenkasten puilen wel uit, maar er kan
altijd nog meer bij, dan gaan er weer wat boeken naar de berging. Op de
televisie is- of was een programma dat heet, 'verslaafd aan verzamelen, ' dat
geldt voor mij ook wel, maar uitsluitend wat betreft boeken.
Dus morgen een drukke dag, we hebben een sterke familieband,
en we zijn blij dat we elkaar weer eens ontmoeten. Nog vele jaren wordt er dan
gewenst, maar ik denk dan ook 'er zijn al zo veel jaren voorbij... maar nog redelijk gezond, Lenie en ik en ook
dankbaar.
Beste mensen hoe oud ik morgen wordt gaat niemand wat aan,
maar ik ben een van de weinigen in onze familie die de Tweede Wereldoorlog
heeft meegemaakt, dus.....!
Ik weet het, alvast gefeliciteerd maar morgen natuurlijk persoonlijk zo God het wil.
BeantwoordenVerwijderenGeen inspiratie meer na je 83ste verjaardag?
BeantwoordenVerwijderen