MIJN SCHAAKCLUB

Sinds jaar en dag ben ik een liefhebber van het schaakspel.

Voor mijn kantoor was ik samen met een of twee collega's veel op reis, we overnachten dan ook veelal in hotels. Enkelen van mijn collega's konden schaken en hebben mij schaken geleerd. Wij vermaakten ons er 's avonds mee. Ik heb het nu over de 50er jaren. Vanaf die tijd ben ik eigenlijk altijd blijven schaken. Ik werd lid van een Twentse schaakclub, ik zat in een team en daardoor schaakte ik veel wedstrijdpartijen in de regio. Ik meen gedurende zes jaar ben ik secretaris van de Overijsselse schaakbond geweest, waarvan ik nu nog erelid ben.

Omdat wedstrijdschaken vaak nachtwerk wordt heb ik twee jaar geleden mijn lidmaatschap van de schaakclub opgezegd en speel ik nu nog één middag in de week op een seniorenclub

in Enschede.  Zo nu en dan neem ik deel aan een seniorentoernooi.

Ik moet eerlijk bekennen, ik ben nooit een groot schaker geweest, ik sukkelde veelal met m'n concentratie, vergat te schrijven of te klokken en mijn partij ging na anderhalf of twee uur de mist in. Ze zeggen wel als je als kind geen schaken leert wordt het nooit wat. Maar desalniettemin heb ik altijd wel met plezier geschaakt, en won ik zo nu en dan wel eens een partij, zo ook vanmiddag op mijn woensdagmiddagclubje. Ik had niet een zware tegenstander, maar ik had zwart, en dat is  niet mijn kleur. Maar afin, ik schaakte in alle rust, zorgde voor een goeie ontwikkeling, en zorgde dat de stukken niet uit elkaar dreven, schaken is tenslotte een spel van harmonie en waarden, en zo won ik de partij.

Mijn vrouw en ik hebben vijf kleinkinderen, maar helaas is niemand geïnteresseerd in dit mooie spel, jammer! Ze vinden het wel leuk dat opa een paar schaaktrofeeën op de kast heeft staan.