PAVILJOEN

 '...toen die vogel uit de boom viel. Dat weet je toch nog wel?

Hier op het terras viel hij. Uit de boom. Dat weet je toch nog wel, Lie?'

'Lachen  joh,' zei Lie.

'Ja lachen, omdat de vogel uit de boom viel. Gewoon hier op het terras.'

'Niet dood,' zei Lie.

'Nee niet dood. Hij vloog gewoon weg.'

'Lachen joh, ' zei Lie?

'Lachen, hé Lie. Omdat hij zo raar wegvloog.'

'Ja, fladderde. En toen zei jij: misschien is-tie van z'n stok van,  z'n tak gevallen, omdat-ie duizelig werd die vogel. Dat zei je toen nog, hé Lie?' 'Ja, en toen zei ik: misschien had-ie hoogtevrees. Dat zei ik toen. Lachen, joh'

'Ja lachen, ik zei: een vogel die uit de boom valt, is net als een vis die verdrinkt.

'Ja verdrinkt, 'zei Lie.

'Wat zitten we hier fijn onder die boom, hé Lie?  We blijven hier nog een tijdje,  misschien komt het toch nog wel goed, Lie. Je moet niet steeds huilen., je moet aan die vogel denken , die uit de boom viel.'

'Fladderde. Lachen joh.'  'Ja daar moet je aan denken , Lie, en niet meer huilen.'

'Straks eten,' zei Lie.

'Maar na het eten gaan we weer onder de boom zitten, Lie.'

'Maar als die anderen hier dan zitten,...dan...dan..'

'Nou niet gaan huilen, Lie. Toe nou, Lie. Dan zeggen we: pas op, er vallen vogels uit die boom. Dan gaan ze weg.' 'Dan gaan ze weg, zei Lie'

"En dan gaan wij hier gewoon zitten,  Lie. Wij samen.'

'Ja, lachen, Joh.' 'Ja lachen, Lie. Niet meer huilen. Denk maar aan die vogel Lie.'

'Rare vogel'

 'Vind je mij ook een rare vogel,Lei?'

'Gekke vogel.'

'Ja gekke vogel, maar daarom zijn we hier, Lie. Omdat we gekke vogels zijn. Daarom wonen we hier, he' Lie?

'Daarom wonen we hier, ' zei Lie.

'Vind je mij nog iets anders dan een  gekke vogel, Lie? '

'Ja, zei Lie'

'Wat dan Lie? '

.........

'Zeg het dan Lie, zeg het dan'.

'Lieve vogel' zei Lie.

'Maar ik vind jou ook lief hoor Lie'.

'Lieve vogels. Lachen joh.'

'Ja, lachen , Lie'.

'Wij samen, he?'

'Ja, wij samen, Lie'

(eigen werk, geschreven tijdens een cursus 'Spelen met taal'  bij het cultureel centrum, Enschede.)