OM TE BEGINNEN ...

... wil ik het hebben over mijn drie liefdes.
O, zal je denken, zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen.
Ook, maar nu even niet.

Mijn eerste liefde betreft Friesland alwaar ik in de zuidwesthoek, in het dorp Lemmer,  ben geboren en opgegroeid. Daar heb ik als kind de Tweede Wereldoorlog meegemaakt,
de Duitse bezetting en de bevrijding door de Canadezen.
Uit deze korte tekst merk je wel dat ik wat ouder ben dan de oudste babyboomer.
Als ik spreek over mijn liefde voor Friesland, betreft dit in hoofdzaak de Friese taal en de Friese literatuur, resp. de Friese poëzie. Prachtige dingen zijn in deze taal geschreven.

Mijn tweede liefde betreft de stad waar ik na de oorlog ging werken en studeren. Amsterdam. Ik had in Friesland een klein baantje gehad bij een groothandel in  koloniale waren, daar boekhouden geleerd en een boekhouddiploma gehaald, en zocht-  en vond toen een baan in Amsterdam op een accountantskantoor. Met een vriend uit Lemmer huurden we een appartement en zaten 's avonds te blokken op studies die we in Friesland door de oorlogsjaren hadden gemist. We maakten veel vrienden, en ik kreeg er verkering.
Amsterdam, een mooie stad, fijne mensen. Een stad om van te houden, al heb ik er slechts 10 jaar gewoond.
 In Amsterdam werkten veel jongens en ook meisjes  uit de zuidwesthoek.
Je kon geregeld een weekend naar je ouders. Met de nachtboot.
Een retour Amsterdam - Lemmer kostte in die jaren 3 gulden.

En dan is mijn derde liefde natuurlijk voor Enschede en zeker voor Twente.
Hoe kwam ik in Twente terecht. Het Amsterdamse accountantskantoor had hier nogal wat cliënten o.a. in de textiel. We reisden veel tussen Amsterdam en Twente.
In de vijftiger jaren werd ik gevraagd of  ik in Twente wilde gaan wonen om daar leiding te geven aan een op te zetten dependance.  Zo gezegd zo gedaan. Ik had al een paar jaar verkering, we trouwden nog in Amsterdam en gingen toen in Enschede wonen.
We kregen de volgende jaren twee kinderen. Een jongen en een meisje en nog weer later heel wat kleinkinderen die allemaal nog in Enschede wonen. Mijn vrouw die toch een geboren Amsterdamse is voelde zich vanaf het begin in Twente zeer thuis. In het jaar 2009 maakten we helaas  het verschrikkelijke mee dat onze  kleinzoon leukemie kreeg. Hij overleed in februari 2010. Hij werd slechts 14 jaar. Wat kan het leven wreed zijn.

Het bovenstaande is een persoonlijke noot ter kennismaking. Hierna zal ik meer aandacht besteden aan o.a. literatuur, poëzie, boeken etc.