De zon verschool zich even,
stil viel een moment het leven.
Keek niet meer door de
achterruit.
Hun vriendschap had het niet
gehaald.
Het huis verloor zijn geuren,
had slechts gesloten deuren.
Wie achterblijft betaalt.
Zijn auto reed de tunnel in,
één koplamp niet ontstoken.
Richtingaanwijzers beide stuk.
Retrospectief zonder zin:
achteruitkijkspiegels afgebroken.
Desolate Austin...ongeluk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten