NACHT

Gesloten deuren en de luiken dicht.

de populieren ruisen in de nacht.

Liggend in het vuren bed streel ik zacht

haar blonde haren, vingertoppen licht.

Een kleine lamp verlicht goudglans haar gezicht,

zij slaapt, bedekt slechts met een schapenvacht;

haar lichaam, lijfelijk, ademt levenskracht.

Op de witte muur schrijf ik een gedicht.

Ik hoor de ratels van een boerenkar

en het blaten van de kuddedieren.

Het morgenlicht valt door de kieren,

Nog loom van slaap open ik de blinden.

Ik ben alleen. Het vacht ligt op de kist..

Het gedicht op de muur is uitgewist.

 Als een gedicht geen ondertekening heeft ben ikzelf de 'dichter'

 Bij gedichten van derden zal ik in voorkomende gevallen de dichter noemen.