WOORDEN

 

Ik was in vormen en in kleuren

minder goed dan in woorden en zinnen.

Als kind schoten mij rijmpjes te binnen

die ik zegde voor verbaasde oren.

Toen schreef ik puberale sonnetten

over natuur, de herfst en haar kleuren,

het voorjaar  en de geuren.

Verzen als weelderige boeketten.

Een tussentijd van lauwe rust;

gedichten bleven in het woorddepot.

Dingen doen en zaken. Poëzie was stro.

Kinderen werden zonder rijm in slaap gesust.

Bij het rooien van de jaren

moet mijn pen het weer ontgelden.

Er is godvergeten veel te melden

over jou en mij, woorden om te bewaren.

Zo schrijf ik nu bezeten

dingen die we allebei al weten.