TOCH EEN MOOIE HERINNERING

Nu de kerstbomen weer zijn onttakelt moest ik denken aan het kerstfeest van de zondagschool in Lemmer, mijn geboorteplaats.

Dit kerstfeest waar we als kinderen dagenlang naar uitkeken werd gehouden in de Ned. hervormde kerk, uiteraard in Lemmer.

We keken als kinderen dagenlang naar dit kerstfeest uit, want buiten de jaarlijkse kermis waren er in  Lemmer niet veel feesten, ik heb het nu over de dertiger jaren, crisistijd en nog voor de oorlog.

En dan was het opeens zo ver, je werd opgehaald door een of twee vriendjes om met de moeders naar het kerstfeest in de kerk te gaan. Als je de kerk binnen kwam keek je eerst met verbazing naar de vele meters hoge kersboom, oudere jongens waren bezig om met  brandende kaarsen op lange stokken de kaarsen in de boom aan te steken. Prachtig vonden we het. Ik weet nog dat er een aantal emmers met water rond de boom stonden  voor eventueel bluswerk. En dan kon het feest beginnen, dominee Keuzenkamp opende met gebed en heette iedereen welkom. Zijn vrouw (mevrouw van dominee)  las het kerstverhaal voor.

En dan kwam het gedeelte waar we  als kinderen bang voor waren, dominee had de gewoonte om een kind naar voren te roepen om een Bijbelse vraag aan de ongelukkige te stellen, zo van "hoe heette de moeder van Jezus, of waar woonde Jezus later met z'n ouders. Je was doodsbang dat je niks meer wist daar vooraan in de kerk.

Maar als die ellende voorbij was werden er door meisjes consumpties rond gebracht, chocolademelk met een soort gebakje, let wel, alleen voor de kinderen.

Dan werden er nog kerstliedjes gezongen, en mevrouw van Dominee vertelde een verhaal.     

Soms een mooi verhaal, maar wij als kinderen zaten al te wachten op de cadeautjes, voor het naar huis gaan kreeg ieder kind een dikke sinaasappel een scheurkalender en  een prachtig boekje mee naar huis, de boekjes waren natuurlijk geschreven door W.G   van de Hulst, o.a. Peerke en z'n kameraden, Het plekje dat niemand wist, en anderen.  Prachtige leesboekjes die je verslond. Het boekje Peerke en zijn kameraden staat nog in mijn kast, toch een mooie herinnering!