En toen ineens zaten we in Zeeland op het eiland Walcheren.
Onze zoon Nico had ons gehaald, bezorgd als hij was dat pa
en ma in deze mooie nazomer in de stad te weinig 'bruin' op hun wangen zouden
krijgen, zorg dus zoals dat nu heet, ook wel liefde genoemd. In elk geval
hebben Lenie en ik van dit weekje in of op Walcheren genoten.
We 'kampeerden"
in een lodge, een klein huisje van alle gemakken voorzien, op enkele meters
afstand van de caravan met onze kinderen en kleinkinderen. Leuk, gezamenlijk
koffiedrinken, eten resp, BBQ-en Etc.
Genieten.
En zoals dat hoort bij een vakantie, tochtjes maken. Lenie
en ik waren al eens eerder in Zeeland geweest, maar niet op Walcheren, we
kampeerden toen op Zeeuws Vlaanderen en maakten tochtjes naar Belgiƫ en Zuid Beveland.
Op de camping was het voor jong en oud goed toeven,
zwembad, waterpret, terrassen en een
restaurant met een prima keuken. 's Avonds kinderfeestjes
Etc. Toch hebben we nog heel wat tochtjes gemaakt naar stadjes en een volle dag
naar de indrukwekkende zeewering van de Oosterschelde,
'het NeeltjeJanseiland'. Leerzaam en indrukwekkend.
Natuurlijk moesten we Vlissingen bezoeken met het standbeeld
van onze grote Nederlander M.A.deRuiter. Tijden ons diner aan de haven hield hij ons goed in de
gaten.
Van de kleine stadjes moet Veere en Goes worden genoemd,
juweeltjes, Yerseke, beroemd om zijn
oesterteelt viel een beetje tegen, maar onze camping in de buurt van Oost- Kapelle maakt alles weer goed. Kortom een heerlijk weekje, bedankt Nico en
Fatma.
Ik denk dat je vroeger graag in zo'n huisje had gezeten want die klapkar was ook niet altijd een succes naar ik heb begrepen. Leuk dat je weer eens wat schrijft.
BeantwoordenVerwijderen