Op het korte
verhaal, Evelien en Ken, kreeg ik,
voornamelijk van mijn kinderen nog al wat kritiek. Niet zo zeer op de inhoud
maar wel op het open einde.
'Zo'n verhaal moet
een min of meer verrassend slot hebben, een plot' riepen ze. 'En jij houdt zo ineens met je
verhaal op, Dennis geniet van de regen die kringetjes in het water maakt en
dan is het uit. 'Dat kan niet' roept mijn dochter!
"Dat kan wel riep ik, je hebt gezien dat het kan. Trouwens
onze grote schrijver Bernlef, pas overleden, werkte ook wel met open einden.
Het door mij gebruikte slotzinnetje
'De regen maakt
kringetjes in het water' vind ik
eigenlijk ook wel een goeie slotzin".
'Waarom? vroeg mijn
dochter.
'Omdat er iets
poëtisch in zit, schoonheid dus.'
' Ja, als je het zo
ziet heb je altijd gelijk, Pa'.
'Zo is het toevallig
ook nog eens een keer' zei ik.
Ik denk dat Bernlef er jaloers op zou zijn geweest. (ha,ha)
BeantwoordenVerwijderen