Hoe het begon. Het was meen ik op een zaterdagmorgen toen ik
mijn echtgenote, Lenie vroeg "hoe heet onze stad ook al weer? Lenie keek
me vreemd aan en vroeg, 'hoezo? We wonen hier al bijna 60 jaar, en jij weet
niet hoe deze stad heet ? Enschede, natuurlijk!' 'Natuurlijk'
zei ik een beetje verslagen.
Maar dit was het begin, want even later hadden we het over
een nichtje die hierin de buurt woont, en ik wist weer de naam van deze
overbekende stad niet,
Oldenzaal, zei mijn vrouw. Ook de naam van onze provincie,
Overijssel bleef voor mij in het duister. Griezelig, wat is er aan de hand?
Enkele dagen later meende ik dat ik weer 'gezond' was, maar
ik testte het maar niet, want je kon nooit weten. 's middags moest ik voor een
controle naar de huisarts en, misschien om een praatje verlegen, vertelde ik
hem dat zo nu en dan mijn geheugen me flink in de steek liet, en voor ik het
wist zat ik enkele dagen later bij hem in een klein kamertje geheugentestjes te
maken. Toch maar even naar de neuroloog, adviseerde hij, en zo gebeurde.
Word vervolgd.
Duidelijk geschreven. Eerlijk gezegd kan ik ook niet
BeantwoordenVerwijderenaltijd op namen van neven en nichten komen maar dat terzijde. Ben benieuwd naar het vervolg.