ALZHEIMER drie

Zoals bekend leidt de ziekte Alzheimer tot een behoorlijk geheugenverlies, en wel in het bijzonder tot het korte geheugen, en in minder mate tot het zogenaamde lange geheugen. Van dit laatste, het korte geheugen dus, heb ik nu al behoorlijk last, alhoewel voor mijn ziekte was ik ook vaak vergeetachtig, met andere woorden niet scherp. Het vreemde is dat ik mij de gebeurtenissen uit het verleden, het lange geheugen dus, nu veel scherper herinner dan eerder.

Een voorbeeld: ik ben inmiddels 84 jaar. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak was ik  10 jaar, en zo heb ik dus in mijn jeugd de hele Tweede Wereldoorlog mee gemaakt. Van deze rotoorlog herinner ik me heel veel in detail. We woonden toen in Lemmer waar tientallen Duitse militairen waren gelegerd, jonge soldaten die de zoeklichten en het afweergeschut bedienden. Wij als jonge jongens gingen wel met deze jonge militairen om. Het vreemde is dat ik tot op de dag van vandaag van een aantal de naam nog herinner: Heinzie, Maxi, Jeroen e.a. Ook van mijn klas in de Tweede Wereldoorlog herinner ik me nog de namen van de onderwijzers, vaak rotzakken, Christelijke school met lijfstraffen, en ook nog alle namen van mij klasgenoten, jongens en meisjes, zo'n 40 stuks, jongens en meisjes,  Meine van Dijk. Arend Vos, Luwe van der Bijl, Hidde Visser

Pieter de Boer, Jopie Poppe, Jan Visser, Pieter Lemstra Japie de Bruin ea.  Arend Vos en Luwe van der Bijl waren vrienden van me. Foppe Post en Engele Klijnsma waren ook goeie vrienden, maar die zaten op de openbare school. Van de meisjes: Jannie Kleinsma  Margje Hogenterp, Oppie de Vries, en anderen.

Ik herinner  me nog zeer goed dat we drie keer doodsbang als hele klas onder de banken hebben gelegen: Een keer bij het bombardement van Lemmer,

een keer bij hevige luchtgevechten boven Lemmer, en een keer bij de bevrijding van Lemmer.  Geen wonder dat ik altijd een Lemster  jongen ben gebleven.