Gisteren een lezing bijgewoond door Prof. Dr. Peter Paul
Verbeek
van de Universiteit Twente: De grens van de mens.
Professor Verbeek ging tijdens zijn lezing in op de vele
ethische discussies waarbij mens en techniek los van elkaar worden geanalyseerd
of tegenover elkaar worden gesteld. De medische wetenschap bijvoorbeeld biedt
steeds meer mogelijkheden om mensen niet
alleen 'beter' te maken maar ook te verbeteren: vruchtwaterpuncties, protheses,
hersenimplantaten, Prozac en Ritalin, noem maar op. Volgens de professor is het
hoog tijd dat de ethiek zich gaat richten op de vraag hoe deze ontwikkeling een
goede inbedding in de samenleving kan krijgen. In hoeverre zullen nieuwe
medische technologieën onze verantwoordelijkheid doen verschuiven en leiden tot
afnemende acceptatie van ziekte en imperfectie? Een aantal voorbeelden
werden gegeven waar medische
behandelingen een negatief, zelfs desastreus resultaat hadden.
In het bovenstaande is de inhoud ven de lezing, die twee uur
duurde, slechts summier weergegeven. Voor geïnteresseerden is van Verbeek een
boek in de handel: 'De grens van de mens' uitgegeven door Lemniscaat Rotterdam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten