Vanmorgen, 25 maart 2012 moest de klok een uur vooruit, want
de zomertijd ging in.
Toch maar gewoon volgens de wekker om half negen opgestaan,
maar toen was het al half tien, nauw en?
Toch even opletten want je kan je
favoriete boeken programma van de VPRO
zomaar missen, maar na het verzetten van de klokken ging alles goed.
Laat de zomer nu maar komen, het voorjaar is er al een
beetje.
We hadden vandaag twee dingen op ons programma: een bezoek
brengen het monumentje met de urn van onze kleinzoon Sjoerd, en daarna even
aanwippen bij onze dochter en schoonzoon aan de Bosbeekjuffer.
Eerst dus naar Sjoerd in Usselo. Zijn monumentje staat in de
tuin van het crematorium. Fijn om even 'bij hem' te zijn, maar toch ook erg verdrietig.
Onze kleinzoon was veertien jaar toen hij in 2010 stierf aan leukemie. We
fatsoeneerden z'n plekje een beetje, zetten het schaapje en de vlinders recht,
plaatsten de meegebrachte bloemen en gingen met 'dag lieve jongen' weer naar de
auto.
Bij onze dochter en schoonzoon werden we zoals altijd
hartelijk ontvangen. De tafel stond al gauw vol met hapjes en drankjes, onze
twee kleinkinderen, 15 en 18 jaar, vinden het geloof ik ook wel fijn dat oma en
opa zo nu en dan eens langs komen. We bleven eten, en hadden deze zondag een
ervaring van verdriet en vreugde, zoals het leven eigenlijk in mekaar zit.
In de zomer 1997 hebben we een weekje op onze kleinzoon
Sjoerd gepast, hij was nog geen twee jaar en logeerde bij ons in Boekelo. Over
deze logeerpartij schreef ik toen een dagboek.
Binnenkort zal ik hieruit
op dit weblog iets schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten