EEN JONGEN UIT LEMMER

In het hartje van Lemmer staat een 18e eeuws pakhuis met drie pakhuiszolders.

Eerst mijn grootvader (pake) en later mijn vader (heit)  hadden in dit pakhuis op de begane grond een brandstoffenzaak, toen voornamelijk turf. Mijn  grootvader had op de eerste verdieping een paar kamers en een keuken laten bouwen. Toen ik geboren werd rentenierde mijn grootvader al en woonden mijn ouders in de genoemde woning. Ik ben dus geboren op een pakhuiszolder.   

Mijn moeder (mem)  die uit Kampen kwam, vond dit wonen maar niks en toen ik 5 jaar was verhuisden we  naar een vrij huis aan de Kortestreek in Lemmer. Mijn ouders, later mijn moeder alleen, hebben in dit huis aan de streek 52 jaar gewoond. Uit mijn vroegste jeugd herinner ik me dat ik in dat pakhuis in een bedstede sliep en 's avonds en 's nachts spookbang was in het donker. Ik had een vriendinnetje, Coba de  Haan, die een keer van de pakhuiszolder viel, gelukkig op een hoop turfmot, er mankeerde haar niks. We speelden op de helling, een in onbruik geraakte scheepswerf. Op de Kortestreek speelde ik met een buurmeisje Jannie Kleinsma, en heel wat schoolvriendjes. Ik zat op een kleuterschool, maar ik herinner me alleen nog een lieve jufrouw, jufrouw Elske. Mijn ouders waren Ned. Hervomd, vooral mem was nogal erg christelijk, dus ik ging naar christelijke lagere, een school waar ik niet zulke goeie herinneringen aan heb, je leerde goed rekenen en taal, maar de onderwijzers, meesters, waren met hun lijfstraffen soms echte rotzakken.  

Ik was 10 jaar toen de oorlog uitbrak en 11 jaar toen de Duitsers ons land bezetten. We hadden in Lemmer niet veel last van de bezetting, de mannen die naar Duitsland moesten doken vaak onder bij de boeren in de omgeving. Heit had een Ausweis omdat hij een taak bij de luchtbescherming had. In Lemmer woonde al jaren een Joods gezin, een broer en zuster op jaren,, die weigerden om onder te duiken, en hebben dus de bevrijding niet meegemaakt. Over het z.g. bombardement van Lemmer heb eerder geschreven, 20 september j.l.

De bevrijding van Lemmer door de Canadezen op 17 april 2045 was een hoogtepunt uit mijn jeugd, en zal ik nooit vergeten. Morgen, zondag  dus zal ik hier iets meer over schrijven en nog wat andere herinneringen uit ons mooie dorp Lemmer.