TWEE VRIENDEN

 'Ada Stam heeft me verteld dat ze verliefd op je is,' zei hij glimlachend.

Hij keek op met een plagerig lachje toen Maarten geen antwoord gaf.

Maarten was blijven staan. Hij had z'n pijp uit zijn zak gehaald.

'Ze heeft steenpuisten op haar dijen,'vervolgde Flap, 'maar ik heb gezegd

dat jij dat geen bezwaar vindt.'

'Wel verdomme,' zij Maarten nijdig.

Flap lachte geamuseerd. 'Ik wil haar ook wel vertellen dat je

liever nog even wacht tot ze over zijn,' zei hij. Hij boog zich wat verder naar voren

en bewoog zijn handen kouwelijk voor de kachel heen en weer. 'Ze worden behandeld

met een bijzondere zalf, de dokter zegt dat ze psychische moeilijkheden heeft.' Hij keek tersluiks op. Maarten glimlachte flauw, zonder te antwoorden.

' Ik zou haar maar helpen,' drong Flap aan.

Maarten geeuwde.

'Het is gewoon dat je bang bent je te laten verleiden', ging Flap door.

'Ja,' zei Maarten, Hij wende zijn hoofd af en keek,over zijn schouder in de tuin.

'Ik zou je  wel eens met mijn Bineke willen zien, die zou het wel met je klaar spelen.'

'Ja, ja', zei Maarten geïrriteerd.

Uit "bij nader inzien", door  J.J.Voskuil