WALT WHITMAN

Een van de merkwaardigste Amerikaanse  dichters is wel Walt Whitman, zwerver, een wilde jongen, onaangepast. Op 4 juli 1855 verschijnt van hem in New York een donkergroene bundel poëzie op groot formaat in gouden letters, getiteld 'Leaves of  Grass.'

Leaves of Grass werd de beroemdste dichtbundel van Amerika en de dichter zelf een legende.

Hier enkele fragmenten uit de meestal lange gedichten, in vertaling.

Er was een kind dat ging op pad iedere dag,

Een de eerste dingen waar hij naar keek en dat hij uit verwondering of liefde

   of angst in zich opnam, dat ding werd hij.

En dat ding werd dagelijks een deel van hem of voor een bepaald deel van de dag...of

   voor vele jaren of vele aaneengeregen jaarcycli.

Zijn eigen ouders..hij die  's  nachts het vadersap eruit spoot, en vader werd van hem..

     en zij  die hem in haar schoot droeg en hem baarde...zij gaven dit

     kind meer van zichzelf dan alleen dat,

Ze gaven hem iedere dag opnieuw...zij en het hunne werd deel van hem.

De slapers zijn heel mooi  zoals ze daar

      ontkleed liggen;

Aziaten en Afrikanen hand in hand..Amerikanen en Europeanen

      hand in hand.

De ontblote arm van het meisje strijkt langs de ontblote borst van haar geliefde...

ze verstrengelen zonder lust...zijn lippen raken haar hals.

Zacht zal ik voor je zijn, golvend gras,

Dit gras is zo donker, hoe kan het groeien uit het witte haar van oude moeders,

     donkerder is het dan de kleurloze baard van oude mannen.

De wilde gans leidt zijn zwerm door de koele nacht.

De eland in het noorden met scherpe hoef, de kat op de vensterbank, de koolmees,

de prairiehond.

ik zie in hen en mij eenzelfde oude wet.

---

P.S Morgen nog enkele fragmenten in het Engels.