EEN VERJAARDAG en meer.

28 mei vierden we de eenenvijftigste verjaardag van onze zoon Nico bij hem thuis. Een gezellig feestje  met familie en vrienden uiteraard met  drankjes en  hapjes, Lenie en ik kwamen pas na middernacht in bed terecht, en dat is vrij laat voor ons.

Na zo'n  verjaardagsfeestje denk je wel eens na over de tijd dat alles begon, eenenvijftig jaar geleden, de dag dat het allemaal begon, Nico werd met enige moeite geboren in het ziekenhuis in Enschede. "Een jongentje" riep Dokter Willemsen, die assisteerde   bij de bevalling. Ik herinner me nog goed dat ik  de ziekenhuisgang op rende en tegen een verpleegster die ik tegenkwam riep 'zuster ik heb een zoon'. Na  ruim vijftig jaar herinner ik me dit nog als de dag van gisteren. Ook merkwaardig was dat we nu enkele maanden  geleden de zelfde dokter Willemsen tegenkwamen in de wachtkamer van onze huisarts, we herkenden hem nog en maakten een praatje, ook hij wist nog wie we waren. Hij was inmiddels een zeer oude man geworden, ik denk in de  negentig. Om een lang verhaal kort te maken, we hebben met Nico en met onze lieve dochter Karin, die ook met de hulp van dokter Willemsen geboren is,  veel plezier, en ook nu op onze oude dag,  veel hulp en bijstand gehad.