EEN HERDENKING

Jaarlijks herdenkt onze familie de sterfdag van onze lieve kleinzoon Sjoerd.        

Sjoerd overleed op 24 februari 2010, 14 jaar oud, dus afgelopen maandag

bezochten Lenie en ik met het gezin van Nico het grafje van Sjoerd. Ook

op zijn verjaardag op 16 oktober is dit een vaste gewoonte geworden.

Toen Sjoerd nog amper twee jaar was heeft hij een week bij ons gelogeerd. We woonden toen nog in Boekelo. Het was voor ons een geweldige week. Dagelijks schreef ik toen onze avonturen met Sjoerd op. Enkel stukjes volgen hierna.

Sjoerd bij opa en oma in Boeklelo 20 t/m 27 juli 1997.

==========================================

Zondag 20 juli 1997

's Morgens het gebruikelijke ritueel. Sjoerd om 8 uur wakker. Nog even spelen in z’n bedje, en dan dollen met oma en opa in het grote bed. Dan een boterham met moeite, dan in het grote bad. Tegen elf uur naar de kinderboerderij in het Woolderikspark. Het was prachtig weer, veel dieren in het park, maar Sjoerd vond

een houten koe die je kon melken het interessantst, vooral de pan die er onder stond. Nog even naar de eendjes  en dan naar huis.

Na het middagslaapje ging opa nog een klein uurtje met hem fietsen. 'Avonds probleemloos slapen.

Maandag 21 juli 1997.

Zon en regen. 's Morgens gewandeld met oma. In de namiddag in de stromende regen naar Mac Donald Hengelo, patat,hamburger , milkshake en een ballon toe.

Groot succes. Opa ging 's avonds schaken in Lonneker. Sjoerd had geen slaap,maar tegen tien uur lukte het toch.

Dinsdag 22 juli 1997.

Een zonnige dag, naar de markt in Enschede. Kibbelings eten op een bankje, en ook nog patat, prachtig.  Om half een hebben we Lotte gehaald. Lotte is een grote fan van Sjoerd. Na het middagslaapje het gebruikelijk ritueel in de tuin, Takjes, steentjes. het gietertje, toen nog een uurtje met opa gefietst, o.a. naar het ezeltje, Sjoerd noemt het hardnekkig "koe".  Dries onze kat  was zoek, maar zat na een uurtje weer voor de deur. Sjoerd ging tegen achten probleemloos slapen

Woensdags 23 juli 1997

Vandaag mooi weer. Het zou goed zijn als Sjoerd met een touwtje aan oma vast kon.

Oema 'Oema'. Opa: " Oma komt zo terug", morgens met Sjoerd naar het dorp,gewandeld, glijbaantje, schommel, wip. Gevonden takkjes moeten in de put, of liever nog in brievenbussen.  Fietstochtje, met bak water in de tuin gespeeld. we aten spinazie met tartaar, Sjoerd eet goed.

Verder deden we  nog veel meer leuke dingen, o.a met het treintje naar Haaksbergen, naar de Rutbeek, kinderboerderij enz. 

 

OVER HET LEVEN als ALZHEIMER

Waarschijnlijk door mijn interesse in het gebeuren in Sotsji, en dan nog hoofdzakelijk in het schaatsen, ben ik wat achter geraakt in  het schrijven van stukjes op dit weblog. Als een Fries, die in zijn jeugd veel heeft geschaatst vraag ik hiervoor enig begrip. Ik heb namelijk het idee dat de winters in Friesland altijd goede schaatswinters waren, het ijs was vaak zo bevroren dat zware auto's over het ijs van Lemmer naar Urk reden. Als jongens maakten we schaatstochten  van Lemmer, over de meren naar Sneek, afstanden heen en terug 2 maal vierentwintig kilometer.  Prachtig toch was je 's avonds weer blij dat je thuis was. Ik herinner me dat ik één jaar een paar keer met een schoolvriendinnetje aan een kortebaan wedstrijd mee deed, maar dat was een mislukking, niet om het aardige meisje dat ik stevig vast moest houden, Alie Kossen hete ze, maar we hadden niet getraind dus geen prijzen. Alie Kossen is na de oorlog met haar ouders naar de Verenigde staten ge-emigreerd, ik heb haar dus nooit weer gezien.

Maar dan nu iets over gezondheid. Ik heb nu al bijna een halfjaar Alzheimer, maar waarschijnlijk omdat ik dagelijks remmende medicijnen gebruik, pleisters, voel ik me beslist niet ziek, wel wat vergeetachtig, maar mogelijk niet meer dan gezonde mannen van mijn leeftijd, kortom niks aan de hand, ik win nog schaakpartijen op de club, maar helaas verloor ik maandag een mooie partij van mijn kleinzoon Bart, het trieste was dat hij mijn in enkele zetten perfect mat had gezet, enfin ik ben een goede verliezer, goedzo Bart.

Zo, weer even bijgepraat , met de uitslagen van de Nederlanders in Sotsji ben ik blij,

maar het feestje van Poetin  is aan veel kritiek onderhevig geweest.      

GEZELLIG

Het jongste zusje van Lenie, Ria woont met haar man Bob in Vreeland, een mooi dorp in Utrecht aan De Vecht. Enkele keren per jaar worden er wederzijdse bezoeken gebracht, en zo bezochten Ria en Bob ons de afgelopen zondag in Enschede,  Gezien dat verders bijna onze hele familie in Enschede woont, onze kinderen en kleinkinderen met aanverwante vriendjes en of vriendinnetjes, komen  graag op visite als ze weten dat Ria en Bob er zijn.

En zo was het zondag een drukte van belang bij opa en oma op de Archipel,

 want Ria en Bob zijn er en o jongens wat gezellig.

Later op de avond kwam onze kleinzoon Bart  nog schaken, we speelden twee

partijtjes, , de stand werd een/een. Opa blunderde een keer, maar ja hij is ook niet zo jong mee, Bart vergat een keer zij stukken goed te dekken en verloor eveneens een partij, dus werd het een/een, schaken, het mooiste spel van de wereld. 

Laat ik niet vergeten dat ik afgelopen vrijdag met mijn grote vriend Clemens naar de Twentse Welle ging, ons plaatselijk museum. Det museum is een samenvoeging van  het vroegere textielmuseum en het natuurmuseum.

Gezien het kl..te weer is een museumbezoek zeer aan te bevelen.