Ik lees in een tijdschrift: De ene dementie is de andere
niet.
Zonder hier verder op in te gaan , lijkt me dit een waarheid
als een koe.
Hier wordt niks anders gezegd dan de ene mens is de andere
niet.
Mijn buurman bijvoorbeeld had het zeer naar zijn zin in een
verpleegtehuis,
ik moet er niet aan denken, ik zou het daar waarschijnlijk
nooit naar mijn zin krijgen, maar de ene mens is de andere niet.
Bij de bezoeken aan de neuroloog moet je testjes doen om de
mate van dementie
vast te stellen. In een tijdschrift, bij een artikel over
dementie las ik een testje dat ik hierna zal plaatsen, de antwoorden zijn in
dit geval, mijn antwoorden
Is geïrriteerd, mopperig: soms.
Heeft moeite met onthouden: altijd.
Vertoont onrustig gedrag: zelden
Heeft moeit met communiceren: Nee.
Praat en mompelt langdurig tegen niemand in het bijzonder:
nooit.
Kan de weg niet vinden in zijn eigen huis: Zelden.
Is bereid om iemand te helpen: ja.
Leest niet meer: doet niet anders
Ik ben geen psycholoog maar voorlopig ziet het er volgens mij goed uit. Houden zo.
BeantwoordenVerwijderen